söyleniş

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söylenme işi

2. Söyleyiş, telaffuz

---

söylenme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söylenmek işi

---

söylenmek fiil

Anlamı:

1. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Söyleme işi yapılmak

Örnek:

1. Asıl söylenecekler hep sonradan anımsanır.

1. Asıl söylenecekler hep sonradan anımsanır.

2. Kendi kendine konuşmak, kendi kendine bir şeyler söylemek

Örnek:

1. Kırlarda saatlerce böyle dolaştı, durdu / Söylendi, homurdandı. Düşündükçe kudurdu!

1. Kırlarda saatlerce böyle dolaştı, durdu / Söylendi, homurdandı. Düşündükçe kudurdu!

3. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Çıkışmak, azarlamak, eleştirmek

Örnek:

1. Benim kırdığımı anlayınca bana söylenmeye başladı.

1. Benim kırdığımı anlayınca bana söylenmeye başladı.

4. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Sızlanmak, yakınmak

---

söylenti

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Ağızdan ağıza dolaşan, kesinlik kazanmayan haber, rivayet

Örnek:

1. Önce kulaktan kulağa fısıldanan bu söylentilerin meclis kürsülerinde açıkça ifade edildiği oluyordu.

1. Önce kulaktan kulağa fısıldanan bu söylentilerin meclis kürsülerinde açıkça ifade edildiği oluyordu.

---

söyleşi

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Arkadaşça, dostça karşılıklı konuşma, hasbihâl, sohbet

Örnek:

1. Her söyleşisinde lafı döndürüp dolaştırmasından bıkmışlardı.

1. Her söyleşisinde lafı döndürüp dolaştırmasından bıkmışlardı.

2. Belli bir konuda alanla ilgili kişilerin katıldığı bilgilendirme toplantısı

3. edebiyat , edebiyat , edebiyat , edebiyat , Bir bilim veya sanat konusunu, konuşmayı andıran biçimde inceleyerek anlatan edebiyat türü, sohbet

---

söyleşici

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söyleşi yapan kimse

2. Kendisiyle söyleşi yapılan kimse

---

şöylesine

Anlamı:

1. zarf , zarf , zarf , zarf , Tam şöyle, şu biçimde

Örnek:

1. Şöylesine bir vurdu ki...

1. Şöylesine bir vurdu ki...

2. İş olsun diye, gelişigüzel, öylesine

---

Telaffuz : şö'ylesine

söyleşme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söyleşmek işi

---

söyleşmek fiil

Anlamı:

1. nesnesiz , nesnesiz , -le , -le , nesnesiz , nesnesiz , -le , -le , Karşılıklı konuşmak, hasbihâl etmek, sohbet etmek

Örnek:

1. Teşrifiniz vaki olursa o gece sahura kadar uzun uzun söyleşiriz.

1. Teşrifiniz vaki olursa o gece sahura kadar uzun uzun söyleşiriz.

2. Bir işin nasıl yapılması gerektiği konusunda konuşmak, müzakere etmek

---

söyletebilme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söyletebilmek işi

---

söyletebilmek fiil

Anlamı:

1. -e , -e , -i , -i , -e , -e , -i , -i , Söyletme ihtimali veya imkânı bulunmak

2. Söyletme becerisi bulunmak

---

söyletme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söyletmek işi

---

söyletmek fiil

Anlamı:

1. -e , -e , -i , -i , -e , -e , -i , -i , Söylemesine yol açmak

Örnek:

1. Söylettiklerinin, bize çağrıştırdıklarının hep yeni şeyler olmasını özlüyorum.

1. Söylettiklerinin, bize çağrıştırdıklarının hep yeni şeyler olmasını özlüyorum.

2. Söylemek zorunda bırakmak, itiraf ettirmek

Örnek:

1. Öldüreceği, laf söyleteceği adamı diri diri fırına kor, gözünün önünde yakardı.

1. Öldüreceği, laf söyleteceği adamı diri diri fırına kor, gözünün önünde yakardı.

---

söylettirme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söylettirmek işi

---

söylettirmek fiil

Anlamı:

1. -i , -i , -i , -i , Söyletme işini yaptırmak

---

söylev

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Bir topluluğa düşünceler, duygular aşılamak amacıyla söylenen, uzunca, coşkulu ve güzel söz, nutuk, hitabe

Örnek:

1. Bir aralık elinde tahta çantalı birisi, kahvenin önündeki halka karşı bir söylev çekmeye başladı.

1. Bir aralık elinde tahta çantalı birisi, kahvenin önündeki halka karşı bir söylev çekmeye başladı.

---

söylev vermek

Anlamı:

1. Bir topluluğa düşünceler, duygular aşılamak amacıyla coşkulu ve güzel söz söylemek

---

söylevci

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Bir topluluk karşısında konuşan kimse

Örnek:

1. İttihat ve Terakkinin en iyi söylevcisi odur.

1. İttihat ve Terakkinin en iyi söylevcisi odur.

---

söylevcilik

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söylevci olma durumu

---

söyleyebilme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söyleyebilmek işi

---

söyleyebilmek fiil

Anlamı:

1. -e , -e , -i , -i , -e , -e , -i , -i , Söyleme ihtimali veya imkânı bulunmak

Örnek:

1. Bu olasılığın romanda amaçlanmış özellikleri içermediğini hemen söyleyebilirim.

1. Bu olasılığın romanda amaçlanmış özellikleri içermediğini hemen söyleyebilirim.

2. Söyleme becerisi bulunmak

---

söyleyeceği olmak

Anlamı:

1. herhangi bir konuda kendisinin de diyecekleri bulunmak

---

söyleyiş

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söyleme işi

Örnek:

1. Salonunda toplanmıştık geçen gece beş on kişi / Vardı onun kendine has bir hikâye söyleyişi

1. Salonunda toplanmıştık geçen gece beş on kişi / Vardı onun kendine has bir hikâye söyleyişi

2. dil bilimi , dil bilimi , dil bilimi , dil bilimi , Bir kelimenin ses, hece, ton ve vurgu bakımından söylenme biçimi, söyleniş, sesletim, telaffuz

---

söyleyiverme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Söyleyivermek işi

---

söyleyivermek fiil

Anlamı:

1. -e , -e , -i , -i , -e , -e , -i , -i , Çabucak söylemek

Örnek:

1. Size hayır kalmadığını dudak ucuyla söyleyiverirler ve gerçekten dedikleri de çıkar.

1. Size hayır kalmadığını dudak ucuyla söyleyiverirler ve gerçekten dedikleri de çıkar.

---

Telaffuz : söyleyi'vermek