tabi

Anlamı:

1. isim , isim , eskimiş , eskimiş , isim , isim , eskimiş , eskimiş , Basıcı

2. Yayımcı

---

Lisan : Arapça ṭābiʿ

Telaffuz : ta:bi

tabi kılmak

Anlamı:

1. egemenliği altına almak, boyun eğdirmek, kendine uydurmak

---

tabi olmak

Anlamı:

1. birinin kontrolü altına girmek, bir şeye veya bir kimseye bağlı olmak

Örnek:

1. Kooperatifler, devletin her türlü kontrol ve denetimine tabi olup siyasetle uğraşmaz...

1. Kooperatifler, devletin her türlü kontrol ve denetimine tabi olup siyasetle uğraşmaz...

---

tabi tutmak

Anlamı:

1. tabi kılmak

Örnek:

1. Köylü temsilleri muhtelif bakımlardan tasnife tabi tutulabilir.

1. Köylü temsilleri muhtelif bakımlardan tasnife tabi tutulabilir.

---

tabiat

İlgili Kelimeler:

tabiat bilgisi, tabiat bilimleri, tabiatüstü

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Doğa

Örnek:

1. İnsan zekâsı tabiatın içinde değil tabiatın yanında, ayrı bir kuvvettir.

1. İnsan zekâsı tabiatın içinde değil tabiatın yanında, ayrı bir kuvvettir.

2. Doğal özellik

Örnek:

1. Arazinin tabiatı.

1. Arazinin tabiatı.

3. Huy, karakter

Örnek:

1. Mağrur, bazen zalim olacak kadar hiddetli, bazen çok müşfik ve hassas bir tabiattadır.

1. Mağrur, bazen zalim olacak kadar hiddetli, bazen çok müşfik ve hassas bir tabiattadır.

4. Güzeli ayırma melekesi, zevk, beğeni

Örnek:

1. Abdi Bey, tabiat sahibi, altıncı kat terasında böyle bir bahçe tanzimi, doğrusu takdire şayan.

1. Abdi Bey, tabiat sahibi, altıncı kat terasında böyle bir bahçe tanzimi, doğrusu takdire şayan.

5. İnsanın büyük abdest bozma kolaylığı veya zorluğu

---

Lisan : Arapça ṭabīʿat

tabiat bilgisi

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Okullarda doğa ile ilgili bilgileri içine alan dersin adı

2. Bu dersin konularını içeren kitap

---

tabiat bilimleri

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Doğa bilimleri

---

tabiatıyla

Anlamı:

1. zarf , zarf , zarf , zarf , Doğal bir biçimde, tabii olarak

2. Kendiliğinden

---

Telaffuz : tabiatı'yla

tabiatlı

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Herhangi bir yaradılışta, huyda olan

Örnek:

1. Hırant, erkek tabiatlı bir adamdı.

1. Hırant, erkek tabiatlı bir adamdı.

---

tabiatlılık

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Tabiatlı olma durumu

---

tabiatsız

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Çirkin ve kaba şeylerden tedirgin olmayan, zevksiz (kimse)

2. Huysuz, geçimsiz

---

tabiatsızlık

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Tabiatsız olma durumu

---

tabiatüstü

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Doğaüstü

---

Telaffuz : tabia'tüstü

tabiatüstücü

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Doğaüstücü

---

tabiatüstücülük

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Doğaüstücülük

---

tabii

İlgili Kelimeler:

tabii afet, tabii hukuk, sevkitabii

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Doğada olan, doğada bulunan

2. Olağan, alışılmış, her zamanki gibi olan, beklenildiği gibi

Örnek:

1. Sıcaklar arttıkça serin yerler aramak, âdeta tabii bir ihtiyaç hâline geliyor.

1. Sıcaklar arttıkça serin yerler aramak, âdeta tabii bir ihtiyaç hâline geliyor.

3. Sağduyuya, mantığa, olağan düzene uygun olan

Örnek:

1. Beklenen cevap gelince derhâl yazılacağı tabiidir.

1. Beklenen cevap gelince derhâl yazılacağı tabiidir.

4. Yapmacık olmayan, doğal

Örnek:

1. Bir milletin kendi varlığını müdafaa etmesinden daha tabii ne olabilir?

1. Bir milletin kendi varlığını müdafaa etmesinden daha tabii ne olabilir?

5. Katıksız, saf, doğal

Örnek:

1. Tabii meyve suları.

1. Tabii meyve suları.

6. zarf , zarf , zarf , zarf , (ta'bi:) Elbette, doğallıkla, doğal olarak, işin gereği olarak

Örnek:

1. Yurttaşlarım arasında bana bu yabancılığı çektirmemek isteyenler de oldu tabii.

1. Yurttaşlarım arasında bana bu yabancılığı çektirmemek isteyenler de oldu tabii.

---

Lisan : Arapça ṭabīʿī

Telaffuz : tabii:

tabii afet

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Doğal afet

---

tabii hukuk

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , İnsanın doğuştan sahip olduğuna inanılan haklarını ele alan hukuk

---

tabiileşme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Tabiileşmek işi

---

tabiileşmek fiil

Anlamı:

1. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Tabii duruma gelmek

Örnek:

1. Daha sonra benzine kan geldi ve bakışları tabiileşti.

1. Daha sonra benzine kan geldi ve bakışları tabiileşti.

---

tabiileştirme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Tabiileştirmek işi

---

tabiileştirmek fiil

Anlamı:

1. -i , -i , -i , -i , Doğal duruma getirmek

---

tabiilik

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Doğal olma durumu

Örnek:

1. İnsan, sözünde ve davranışında tabiilikten ayrılmamalı.

1. İnsan, sözünde ve davranışında tabiilikten ayrılmamalı.

---

tabiiyet

Anlamı:

1. isim , isim , eskimiş , eskimiş , isim , isim , eskimiş , eskimiş , Bir şeye veya bir kimseye bağlı olma, bağımlılık

2. Uyrukluk

Örnek:

1. Fransız tabiiyetine girivermişler o zaman.

1. Fransız tabiiyetine girivermişler o zaman.

---

Lisan : Arapça tābiʿiyyet

Telaffuz : ta:biiyet

tabiiyetli

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Herhangi bir ülkenin uyruğunda olan, uyruklu

---