buruntu

Anlamı:

1. isim , isim , halk ağzında , halk ağzında , isim , isim , halk ağzında , halk ağzında , Buru, sancı, bağırsak bozukluğu

Örnek:

1. Sus! Buruntu geçiriyorum, azıcık kıpırdansam falya.

1. Sus! Buruntu geçiriyorum, azıcık kıpırdansam falya.

bürünüş

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Bürünme işi

bürünüverme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Bürünüvermek işi

bürünüvermek fiil

Anlamı:

1. -e , -e , -e , -e , Çabucak bürünmek

Örnek:

1. Unutmak istediğim eski kimliğime bürünüvermiştim.

1. Unutmak istediğim eski kimliğime bürünüvermiştim.

Telaffuz : bürünü'vermek

buruş buruş

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Çok buruşmuş

buruşabilme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Buruşabilmek işi

buruşabilmek fiil

Anlamı:

1. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Buruşma ihtimali veya imkânı bulunmak

buruşma

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Buruşmak işi

Örnek:

1. Ne var ki doldurduğu bardağı eline almasıyla suratının buruşması bir oldu.

1. Ne var ki doldurduğu bardağı eline almasıyla suratının buruşması bir oldu.

buruşmak fiil

Anlamı:

1. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Düzgünlüğü bozulmak, üzerinde kırışık ve katlamalar oluşmak

Örnek:

1. Daralmış, buruşmuş sof ceketi, uzamış sakalıyla işportacı Yahudilere dönmüş.

1. Daralmış, buruşmuş sof ceketi, uzamış sakalıyla işportacı Yahudilere dönmüş.

2. Ağızda kekrelik duymak

3. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Tiksinmek, hoşlanmamak

Örnek:

1. Gördüklerimden yalnız yüzüm değil içim de buruşuyor.

1. Gördüklerimden yalnız yüzüm değil içim de buruşuyor.

buruşturabilme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Buruşturabilmek işi

buruşturabilmek fiil

Anlamı:

1. -i , -i , -i , -i , Buruşturma ihtimali veya imkânı bulunmak

2. Buruşturmaya gücü yetmek

buruşturma

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Buruşturmak işi

buruşturmak fiil

Anlamı:

1. -i , -i , -i , -i , Buruşuk duruma getirmek

Örnek:

1. Az kalsın açmadan onu da buruşturup atacaktı.

1. Az kalsın açmadan onu da buruşturup atacaktı.

buruşturulabilme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Buruşturulabilmek işi

buruşturulabilmek fiil

Anlamı:

1. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Buruşturulma ihtimali veya imkânı bulunmak

buruşturulma

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Buruşturulmak işi

buruşturulmak fiil

Anlamı:

1. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Buruşuk duruma getirilmek

buruşturuverme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Buruşturuvermek işi

buruşturuvermek fiil

Anlamı:

1. -i , -i , -i , -i , Çabucak buruşturmak

Telaffuz : buruşturu'vermek

burusu tutmak (veya tutulmak)

Anlamı:

1. sancılanmak

Örnek:

1. Ben evin içinde zaten burusu tutulanlardan bahsedildiğine pek çok defalar müsadif olmuştum.

1. Ben evin içinde zaten burusu tutulanlardan bahsedildiğine pek çok defalar müsadif olmuştum.

buruşuk

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Gerginliği, düzgünlüğü kalmamış, buruşmuş olan

Örnek:

1. Ama işin aslını öğrenince güldü, okşadı anacığının buruşuk yanaklarını.

1. Ama işin aslını öğrenince güldü, okşadı anacığının buruşuk yanaklarını.

buruşukça

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Biraz buruşuk olan, pek düzgün olmayan

buruşukluk

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Buruşuk olma durumu

2. Ciltte oluşmuş kırışık

buruşuksuz

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Buruşuğu olmayan

Örnek:

1. Buruşuksuz keten gömlekli hekim, onları selamlamıştı.

1. Buruşuksuz keten gömlekli hekim, onları selamlamıştı.

buruşuverme

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Buruşuvermek işi