utangaç

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Bir topluluk içinde gereken güven ve cesareti kendinde bulamayan, rahat konuşamayan ve rahat davranamayan, sıkılgan, mahcup

Örnek:

1. Bunlar çoğunlukla çekingen, utangaç olurlardı.

1. Bunlar çoğunlukla çekingen, utangaç olurlardı.