münasebetli münasebetsiz
1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Uygun olmayan, yakışıksız, çirkin
1. Sanki görüşmemiz münasebetsiz bir safhaya girmişti de ister istemez lakırtıyı kesmiştik.
1. Sanki görüşmemiz münasebetsiz bir safhaya girmişti de ister istemez lakırtıyı kesmiştik.
2. Ters, aksi
1. Hep böyle münasebetsiz sıralarda beni arar.
1. Hep böyle münasebetsiz sıralarda beni arar.
3. Yakışıksız iş gören, sıra, saygı gözetmeyen (kimse)
1. Sinirli, ukala, münasebetsiz herifin biridir.
1. Sinirli, ukala, münasebetsiz herifin biridir.