mukabil
Anlamı:
1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan
Örnek:
1. Düşmanlarla beraber Anadolu'da mukabil teşkilat yapmak üzere yetmiş beş kişi kadar göndermiş.
1. Düşmanlarla beraber Anadolu'da mukabil teşkilat yapmak üzere yetmiş beş kişi kadar göndermiş.
2. Bir şeyin karşısında bulunan
3. Karşılıklı
Örnek:
1. Hatta bir halıdaki mukabil iki şekilden bile biri diğerine tamamıyla müşabih değildir.
1. Hatta bir halıdaki mukabil iki şekilden bile biri diğerine tamamıyla müşabih değildir.
4. zarf , zarf , zarf , zarf , Karşılık olarak
Örnek:
1. Bir iki iyi habere mukabil her gün nice kaza ve bela haberleri verir.
1. Bir iki iyi habere mukabil her gün nice kaza ve bela haberleri verir.
5. zarf , zarf , zarf , zarf , Rağmen
Örnek:
1. Oraya altın parlaklığı veren guruplara mukabil buradan her sabah pırıl pırıl bir güneş doğduğunu da ben çok defalar gördüm.
1. Oraya altın parlaklığı veren guruplara mukabil buradan her sabah pırıl pırıl bir güneş doğduğunu da ben çok defalar gördüm.
Lisan : Arapça muḳābil
Telaffuz : muka:bil