1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Bir şeye gereksinim duyan
1. Bunu işitmeye ne kadar muhtaçmış!
1. Bunu işitmeye ne kadar muhtaçmış!
2. Yoksul, fakir (kimse)
1. Muhtaç hemşehrilerin bir kısmı etrafımda dolaşmaya, bana kur yapmaya başladılar.
1. Muhtaç hemşehrilerin bir kısmı etrafımda dolaşmaya, bana kur yapmaya başladılar.
3. Bakmaya mecbur olduğu aile bireylerini veya kendisini geçindirmeye yetecek geliri, malı, kazancı bulunmayan
Lisan : Arapça muḥtāc
Telaffuz : muhta:cı