kan (veya kanı) başına çıkmak (veya sıçramak veya toplanmak)
Anlamı:
1. öfkelenmek
Örnek:
1. Kan başına çıkarmış zavallının ve hep bağırmak, bağırmak istermiş.
1. Kan başına çıkarmış zavallının ve hep bağırmak, bağırmak istermiş.
1. öfkelenmek
1. Kan başına çıkarmış zavallının ve hep bağırmak, bağırmak istermiş.
1. Kan başına çıkarmış zavallının ve hep bağırmak, bağırmak istermiş.