kalakalmak
Anlamı:
1. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Bir şey veya durum karşısında şaşırmak
Örnek:
1. Baktılar ve ani bir komutla dondurulmuşçasına öylece kalakaldılar.
1. Baktılar ve ani bir komutla dondurulmuşçasına öylece kalakaldılar.
2. Güç durumda kalmak
Örnek:
1. Arka tekerler alıp başını geçti gitti. Kırk yolcu yolun ortasında kalakaldık.
1. Arka tekerler alıp başını geçti gitti. Kırk yolcu yolun ortasında kalakaldık.
Telaffuz : kala'kalmak