Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Yünü, pamuğu yay veya tokmak gibi bir araçla kabartma, ditme işini yapan kimse, atımcı

Örnek:

1. Doktor, hallacın yanına vardı. Nabzını tuttu.

1. Doktor, hallacın yanına vardı. Nabzını tuttu.

---

Lisan : Arapça ḥallāc

Telaffuz : halla:cı