Anlamı:

1. sıfat , sıfat , eskimiş , eskimiş , sıfat , sıfat , eskimiş , eskimiş , Kötü, alçak, soysuz (kimse)

2. Kötücül (hastalık veya ur)

Örnek:

1. Bir sinek vardır, sokarsa habis çıban yapar, tedavisi zordur.

1. Bir sinek vardır, sokarsa habis çıban yapar, tedavisi zordur.

3. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Kötü, uğursuz

Örnek:

1. Derhâl içinden tövbe edip zihninden kışkışladı bu habis fikirleri.

1. Derhâl içinden tövbe edip zihninden kışkışladı bu habis fikirleri.

---

Lisan : Arapça ḫabīs̱