gücenmek

fiil
Anlamı:

1. -e , -e , nesnesiz , nesnesiz , -e , -e , nesnesiz , nesnesiz , Birinin beklenilmeyen bir davranışı veya sözü karşısında kırgınlık duymak, kırılmak

Örnek:

1. Kendisine uygulanan bu tavırdan ne darılmıştı ne gücenmişti.

1. Kendisine uygulanan bu tavırdan ne darılmıştı ne gücenmişti.