Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Bezdirici söz etme alışkanlığı olan, geveze, yerli yersiz konuşan (kimse)

Örnek:

1. Bir kere dırdırcı bir tabiatı vardı. Bir şeyden memnun olmaz, vara yoğa söylenirdi.

1. Bir kere dırdırcı bir tabiatı vardı. Bir şeyden memnun olmaz, vara yoğa söylenirdi.

---