kargabüken
1. -i , -i , -i , -i , Sertçe çevirmek, kıvırmak
1. Bu kez onu sürmeden olduğu yerde büküp altına aldı.
1. Bu kez onu sürmeden olduğu yerde büküp altına aldı.
2. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Birkaç tel ipliği burarak sarmak
1. İpek bükmek.
1. İpek bükmek.
3. Eğmek
1. Olur der gibi başını büktü. Çelik halatı büktü.
1. Olur der gibi başını büktü. Çelik halatı büktü.
4. Katlamak
1. Büktüğüm yeri kaybetmişim, nereye kadar geldiğimi bilmiyorum.
1. Büktüğüm yeri kaybetmişim, nereye kadar geldiğimi bilmiyorum.
5. Döndürmek