bilgiç

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Bilgili (kimse)

Örnek:

1. Bazı bilgiç hekimler dillerinin makarasını çözerler, tıptan anlamayan hastalarına tıbbi ıstılahlar kullanarak dert anlatırlar.

1. Bazı bilgiç hekimler dillerinin makarasını çözerler, tıptan anlamayan hastalarına tıbbi ıstılahlar kullanarak dert anlatırlar.

2. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Bilgisiz olmasına rağmen bilgili görünmek isteyen, bilgili geçinen (kimse)