atlıkarınca, atlı karınca, atlı spor
1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Atı olan
1. Atlı araba ormanın içinden geçen ince bir yolda çıngırak sesleriyle uzaklaşıyor.
1. Atlı araba ormanın içinden geçen ince bir yolda çıngırak sesleriyle uzaklaşıyor.
2. isim , isim , isim , isim , Ata binmiş kimse, süvari
1. Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik / Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik
1. Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik / Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik
3. askerlik , askerlik , askerlik , askerlik , Binek atı kullanan (asker veya asker sınıfı)
1. Biraz sonra da atlı jandarma yetişti.
1. Biraz sonra da atlı jandarma yetişti.